12 Aralık 2010 Pazar

Unutmanın suları.



Sanırım bir tesadüften bahsetmek istiyorum. nasıldı yani.. nasıl bakıldı o an. hatırlayamıyorum. Kim istedi bunu.? başka bir kıvrımı kavramışken.. ne fark eder ki kimin istediği.. sanki bütün buzullar erimiş kafama dökülüyordu,bu yetmedi gözlerimi çekmeme. Beynim gözlerime hakim olamadı o an. Yüzündeki kahkaha,mutluluk ; silinmeyen en büyük kare.
5 saniye. toptam 5 saniye. kan hızla çekildi, hissettim. Bilinç yarılmanın girdabına girdim o an. kaçışını önceden planlamış gibi hızlı adımlarla yürüyen o kaldı birde adımlarda. bu kadar korkunçmuydum?
Hedefi,deney çağrılarının ve kötü son deneyiminin sonuçlarını,olabildiğince zengin ve tam olarak ortaya koymaktı
Dolayısıyla,artık her şeyden önce kaçınılması gereken,değerlerinin sınanması,şeçilmesi,eleştirilmesidir. eleştirememiştim bile o an..
bunlara karşı çifte bir duvar ördüm: yavaş yavaş ve sınaya, yanıla, aranıp bulunmadığı,tersine,tanrısal bir kaynaktan,bütün,tarifsiz olarak bir mucize bekleme duvarı.. gerçekleşmedi. kaçışı çok kısa ve hemen oldu çünkü.
Ey ruhum! anlıyorum hüznünün gülümseyişini. aşırı acın, şimdi kendiliğinden uzatıyor özlem dolu nefretini..
her ağlayış bir yakınma değil midir?ve her ağlayış bir suçlama?
Ey ruhum! derdini dökmektensen o an koca kalabalığın içinde kaçışını izlerken gülümsemeyi yeğledin..
Ey ruhum! giden gitti,tek başına da değildi. şimdi her şeyimi,elimde son kalanı da verdim sana ve ellerim boşaldı. senden istedim ya şarkı söylemeni, bak, buydu elimde son kalan!
Yoruldun mu şimdi? sanırım herkes yoruldu,dahada çok yorulacağız. yol, sonu olan şeydir. son'lu şeylere inanalı dünya dahada mükemmelleşti.
Susuyorum,sadece susuyorum,yakınımız da göremediğimiz ve hep uzaklarda aradığımız hayatın mucizelerini düşünerek susuyorum. Ve gün ışığının aydınlattığı odamda kendimi iyi hissediyorum.O bilge gülümseme gelip yüzümü okşuyor. Bir an,çok kısa bir an bağışlıyorum kendimi ve fark ediyorum bende bile, bir öteki ben olduğunu..
Oysa ki o, tesadüfümüzün yaşandığı tam o dakikalardan sonra,kaçtıktan sonra,şaşkın,korkmuş, 5 saniye önceki mutluluğunu gördüğümü hatırladığı an ; Unutmanın suları arasında, boğularak sürüklenip gitti benim için...
-23/12-